وليّا و لا لنفسك عدوّا و لا للمؤمنين خصيما، فلا تفت على نفسك فوايد المحبّة، و لا تحرمها من منافع الالفة و المودّة، و لا توقعها في مضارّ البغضاء و العداوة، أ فما دريت في شرح هذه الخطبة أنّها حالقة للدّين و الايمان، ساخطة للرّحمن، و باللّه أستعيذ من خبث النفس و شرور الأنفس، و به أعتصم من مكايد الشّيطان و موبقات الايمان، و منه التوفيق و عليه التكلان و هو المستعان.

الترجمة

از جمله خطب شريفه آن امام انامست كه فرمود: بتحقيق كه عالم است حقّ سبحانه و تعالى بسرّها و خبير است بضميرها، مر او راست احاطه بجميع أشياء از حيثيّت علم و حفظ و غلبه بجميع مخلوقات با قهر و سلطنت، و قوّة بهمه موجودات با كمال اقتدار و قدرت، پس بايد عمل نمايد عمل كننده از شما در أيّام مهلت پيش از سرعت اجل او، و در زمان فراغت قبل از اشتغال او، و در زمان وسعت نفس زدن پيش از آنكه گرفته شود راه نفس او، و بايست مهيّا نمايد از براى نفس خود توشه طاعات و از براى استوارى قدم خود بر صراط، و بايد توشه بردارد از سراى رحلت خود براى سراى اقامت خود.

پس بترسيد از خدا اى بندگان خدا در آنچه كه خواسته است از شما حفظ كردن آن را از كتاب خود، و در آنچه امانت نهاده پيش شما از حقوق خود، پس بدرستى خداوند عالم خلق نفرموده شما را بعبث، و فرو نگذاشته است شما را مهمل و نگذاشته است شما را در جهالت و كورى.

بتحقيق كه بلند نموده است خبرهاى شما را، و عالم است عملهاى شما را، و نوشته است اجلهاى شما را، و نازل كرد بر شما كتاب را بجهة بيان هر شي‌ء، و زندگاني داد در ميان شما پيغمبر خود را زمانى چند تا آنكه كامل ساخت از براى او و از براى شما در آنچه كه نازل فرموده بود از كتاب خود دين خود را كه پسنديده بود از براى خود، و اعلام نمود بشما بزبان پيغمبر خود محبوب‌ها و مكروههاى خود را از عملها و كارها و نواهى خود را و اوامر خود را.