و قال في الشّكر- 7- إبراهيم: لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْ‌ و قال في التّوبة- 17- النّساء: إِنَّمَا التَّوْبَةُ عَلَى اللَّهِ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ السُّوءَ بِجَهالَةٍ ثُمَّ يَتُوبُونَ مِنْ قَرِيبٍ فَأُولئِكَ يَتُوبُ اللَّهُ عَلَيْهِمْ وَ كانَ اللَّهُ عَلِيماً حَكِيماً.

الترجمة

فرمود: هر كه را چهار چيز دادند از چهار ديگرش دريغ ندارند: هر كس توفيق دعا يافت از اجابت محروم نيست، و هر كه توفيق توبه يافت از پذيرش محروم نيست، و هر كس توفيق پوزش و طلب آمرزش يافت از آمرزش محروم نيست، و هر كس بسپاس نعمت پرداخت از فزوني نعمت محروم نيست.

و دليل بر آن در كتاب خدا است، خدا در باره وى فرموده- 60 المؤمن: «مرا بخوانيد تا شما را اجابت كنم» و در باره استغفار فرموده- 110- النساء: «هر كه بد كند يا بخود ستم كند سپس از خدا آمرزش خواهد دريابد كه خدا بسيار آمرزنده و مهربانست» و در باره شكر فرموده- 7- إبراهيم: «اگر مرا سپاس گزاريد نعمت شما را افزون كنم» و در باره توبه فرموده- 17- النساء: «همانا پذيرش توبه بر خدا براى كسانيست كه بنادانى كار بد كنند سپس زود توبه كنند، آنانند كه خداوند توبه‌شان را بپذيرد و خدا دانا و حكيم است».