ب - اگر اين عمل از روي شبهه انجام گرفته باشد - مثلا مرد گمان مي‌كرده كه زن خودش مي‌باشد و زن نيز گمان مي‌كرده مني شوهر خودش است و بعد از عمل معلوم شود چنين نبوده - بچه شرعا از مرد صاحب مني و آن زن است و تمام احكام فرزندي را دارا مي‌باشد.

مساله 2706- اگر جنيني را در حالي كه نطفه است يا به صورت علقه يا مضغه و يا بعد از دميده شدن روح در آن به رحم زن ديگري منتقل كنند و در آن رحم رشد و پرورش يابد و متولد شود، زن اولي در جميع احكام مادر او مي‌باشد، و زن دومي در غير احكام محرميت و ازدواج مادر او محسوب نمي شود و در احكام محرميت و ازدواج بايد احتياطشود.

مسائل سقط جنين و جلوگيري

مساله 2707- سقط كردن جنين مطلقا - چه روح در آن دميده باشد يا نه و چه جنين از حلال باشد يا از زنا - حرام است و ديه نيز دارد، ولي اگر روح در جنين دميده نشده باشد و به تشخيص پزشك حاذق و موثق زنده ماندن مادر متوقف برسقط آن باشد، يا اينكه بقاي آن در رحم مستلزم نقص عضو يا درد غير قابل تحمل براي مادر باشد و زنده نگاه داشتن در خارج رحم نيز ميسر نباشد اشكال ندارد، هرچند در اين صورت بايد ديه آن را بپردازد، و ديه سقط جنين در احكام ديات گفته مي‌شود.

مساله 2708- اگر حكومت صالح و شرعي احيانا مصلحت جامعه را در كنترل و تنظيم خانواده تشخيص دهد، تشويق جامعه نسبت به آن با راهنمايي راههاي حلال و منع از راههاي حرام - از قبيل سقط كردن جنين - مانعي ندارد، ولي الزام افراد به محدود نمودن نسل جايز نيست .

مساله 2709- عقيم كردن زن و مرد چنانچه به طور دائمي و كلي باشد محل اشكال است، مگر در موارد ضرورت، يعني مواردي كه معالجه و سلامت زن يا مرد منحصرا متوقف بر آن باشد يا بدانند بچه اي كه ممكن است متولد شودعقب مانده جسمي يا ذهني خواهد بود.

مساله 2710- جلوگيريهاي موقت به وسيله قرص يا آمپول - با تجويز پزشك متخصص - و نيز با بيرون ريختن نطفه توسط مرد يا استفاده از وسايل جلوگيري اشكال ندارد. همچنين بستن لوله هاي مرد يا زن اگر به طور موقت باشد درحال ضرورت و ناچاري بدون اشكال است، و در حال