مسائل محجوران

"محجور" كسي است كه شرعا حق تصرف در اموال خود را نداشته باشد و ديگران زندگي او را سرپرستي مي‌كنند.

مساله 2475- محجور چهار دسته مي‌باشد:

1 - كودكي كه هنوز بالغ نشده است، و علائم بلوغ در مساله «1» گذشت .

2 - ديوانه

3 - سفيه، يعني كسي كه در امور مالي نفع و ضرر خود را به خوبي تشخيص نمي دهد و بسا دارايي خود را در اموربيهوده مصرف مي‌كند.

4 - ورشكسته اي كه حكم ورشكستگي او توسط حاكم شرع صادر شده است .

مساله 2476- انسان مي‌تواند در مرضي كه به آن از دنيا مي‌رود در حالي كه هوش و عقل او بجاست هر اندازه ازدارايي خود را به مصرف خود يا خانواده يا مهمان و يا ساير مصارف برساند، به شرط آنكه اسراف به شمار نيايد.همچنين مي‌تواند دارايي خود را به كسي بفروشد يا اجاره دهد، بلكه اگر مال خود را به كسي ببخشد و تحويل او دهديا ارزانتر از قيمت بفروشد يا اجاره دهد نيز صحيح است، ولي بنابراحتياط مستحب در زيادتر از يك سوم مال اين كاررا نكند يا رضايت ورثه را به دست آورد.

مساله 2477- اگر مريض در مرضي كه به آن از دنيا مي‌رود بخواهد واجبات مالي خود نظير خمس، زكات و كفارات رابپردازد - هرچند از يك سوم دارايي او بيشتر باشد - نيازي به رضايت ورثه ندارد.

مساله 2478- كسي كه گاهي عاقل و گاهي ديوانه است تصرف وي در زمان ديوانگي صحيح نيست، و نمي توان با اومعامله و خريد و فروش كرد.

مساله 2479- كودك نابالغ و شخص سفيه نمي توانند چيزي را قرض نمايند و يا خريد و فروش نسيه انجام دهند، همچنين نمي توانند براي كاري خود را اجير نمايند يا در عقد مضاربه و مانند آن