مساله 2134- هيچ يك از شركا نمي تواند تقسيمي را كه در مال مشترك صورت گرفته به هم بزند، ولي اگر ادعا كند كه در انجام تقسيم اشتباهي رخ داده و بتواند اشتباه را ثابت كند، تقسيم به هم مي‌خورد و بايد دوباره صورت پذيرد.

مساله 2135- در صورتي مي‌توان مال مشترك را تقسيم كرد كه اجزاي آن از نظر عرف مردم كاملا شبيه هم باشد، نظيريك دسته اسكناس، حبوبات، پارچه و زمين . و اگر اجزاي آن مثل هم نباشد - نظير حيوانات، مغازه، خانه و چيزهاي ساخته شده - عين آن قابل تقسيم نيست و هنگام تقسيم بايد قيمت آن را معين كنند و سپس سهم هريك از شريكها به لحاظ قيمت آن تعيين شود، ولي اگر همه شركا به گونه اي به تقسيم عين آن راضي باشند تقسيم آن اشكال ندارد.

مساله 2136- اگر عين مال مشترك قابل تقسيم نباشد و بعضي از شركا خواهان تقسيم قيمت آن باشند و بعضي ازقبول آن خود داري كنند، حاكم شرع مي‌تواند آنها را به فروش مال و تقسيم قيمت آن مجبور نمايد.

مساله 2137- اگر عين مال مشترك قابل تقسيم باشد ولي يك قسمت آن گرانتر از قسمت ديگر باشد - مانند دو طبقه از يك منزل كه ميان دو نفر به شركت است - پس از تقسيم بايد شريكي كه قسمت گرانتر را برداشته نصف مقدار تفاوت را به شريك ديگر برگرداند.

مساله 2138- اگر بعد از تقسيم مال مشترك معلوم شود قسمت مشخصي از آن متعلق به ديگري بوده است، چنانچه آن قسمت فقط در سهم بعضي از شركا باشد، يا در سهم همه باشد ولي مقدار آن تفاوت دارد، تقسيم انجام شده باطل است، و اگر آن قسمت مشخص در سهم همه شركا باشد و مقدار آن تفاوت نكند، تقسيم انجام شده صحيح است .

مساله 2139- اگر وارثان پس از تقسيم مال ميت بفهمند ميت بدهكاري داشته است، در صورتي كه خود آنها ياشخص ديگري بدهي او را به عهده نگيرد تقسيم مال ميت باطل است، و بايد ابتدا بدهي ميت را از مال او بپردازند وسپس اموال او را تقسيم نمايند.

مساله 2140- اگر قسمتي از سرمايه شركت به صورت دين باشد و بخواهند شركت را منحل كنند تقسيم دين صحيح نيست، و اگر فرضا تقسيم كردند، آنچه از آنها نقد شود متعلق به همه شركا مي‌باشد و آنچه تلف شود از همه تلف شده است .

مساله 2141- تقسيم طلبهاي ميت توسط وارثان قبل از دريافت آنها از بدهكاران صحيح نيست، بلكه طلبهاي ميت قبل از دريافت همچنان بين ورثه به طور مشاع خواهد بود.