مساله 1239- بعد از مرگ انسان مي‌توان براي نماز و عبادتهاي ديگر او كه در زندگي بجا نياورده فرد ديگري را اجيرنمود، يعني به او مزد داد تا آنها را به نيابت از ميت بجا آورد، و چنانچه بدون مزد هم انجام دهد صحيح است .

مساله 1240- كسي كه براي نماز قضاي ميت نايب شده است بايد مسائل مورد نياز را بداند.

مساله 1241- نايب بايد موقع نيت، ميت را معين كند و لازم نيست اسم او را بداند، پس اگر نيت كند از طرف كسي نماز مي‌خوانم كه براي او اجير شده ام كافي است .

مساله 1242- نايب بايد خود را به جاي ميت فرض كند و عبادتهاي او را قضا نمايد، بنابراين اگر عملي را انجام دهد وثواب آن را براي ميت هديه كند كافي نيست .

مساله 1243- بايد كسي را اجير كنند كه اطمينان داشته باشند عمل را به طور صحيح انجام مي‌دهد، بنابراين اگر كسي را اجير كنند و بعد معلوم شود عباداتي را كه به عهده او گذاشته شده انجام نداده يا باطل انجام داده است، بايد دوباره براي انجام آنها نايب بگيرند.

مساله 1244- هرگاه شك كنند كه نايب عمل را انجام داده يا نه - اگرچه بگويد انجام داده ام - در صورتي كه متهم به دروغگويي باشد بايد دوباره نايب بگيرند، ولي اگر شك كنند كه عمل او صحيح بوده يا نه، حكم به صحت آن مي‌شود.

مساله 1245- كسي را كه عذري دارد و مثلا نماز خود را نشسته يا با تيمم مي‌خواند، بنابراحتياط واجب نمي شودبراي نمازهاي ميت نايب گرفت، اگرچه نمازهاي ميت هم به همين صورت قضا شده باشد.

مساله 1246- مرد را براي زن و زن را براي مرد مي‌توان نايب گرفت، ولي اگر مرد از طرف زن نايب شود بايد حمد وسوره را در نمازهاي صبح و مغرب و عشا بلند بخواند، و اگر زن از طرف مرد نايب شود بنابراحتياط حمد و سوره را درنمازهاي ذكر شده بلند بخواند. همچنين اگر زن از طرف مرد يا مرد از طرف زن به صورت تبرعي و مجاني نايب شودهمين حكم را دارد.

مساله 1247- هرگاه با اجير شرط كنند كه نماز را به گونه مخصوصي انجام دهد بايد به شرط عمل نمايد، ولي اگر با اوشرط نكنند بايد به وظيفه خود عمل كند. و احتياط مستحب آن است كه از وظيفه خودش و ميت هركدام كه به احتياط نزديكتر است به آن عمل نمايد.

مساله 1248- اگر با اجير شرط نكنند كه نماز را با چه مقدار از مستحبات آن بخواند، بايد مقداري از مستحبات نماز راكه معمول است بجا آورد.