مسائل اعتقادي

سؤال 1 در مسائل اعتقادي و اصول دين كه مراجع محترم، يقين به آنها را كافي مي‌دانند آيا اگر كسي قدرت يادگيري استدلال را داشته باشد بايد دنبال آن برود و از روي استدلال به اصول دين معتقد شود يا همان يقين اجمالي بدون استدلال كفايت مي‌كند؟

جواب : ايمان از روي يقين، كافي است .

سؤال 2 آيا سرايت انكار يا تشكيك در ضروري دين يا مذهب به تشكيك و انكار اصول دين قهري است يا نه ؟ كه اگر كسي از روي توجه و آگاهي توانست انكار يا تشكيك در فروع را از اصول جدا كند آيا صدمه اي به اسلاميت او مي‌خورد؟

جواب : اگر منكر ضروري دين توجه به ضروري دين بودن آن داشته باشد قابل تفكيك نيست و اگر توجه نداشته باشد قابل تفكيك است .

سؤال 3 با توجه به اينكه حقيقت و چگونگي و خصوصيات بسياري از موضوعات مربوط به اصول دين براي افراد عادي قابل شناخت و اطلاع نيست نظير ذات و صفات خداي متعال و چگونگي معاد و بهشت و دوزخ و نظائر آنها با اين حال چه مقدار شناخت و يقين به آنها جزو اصول دين مي‌باشد؟

جواب : اعتقاد اجمالي كافي است .

سؤال 4 اگر كسي كه اهل مطالعه و تحقيق در اديان و مسائل اسلامي است در بعضي از مسائل ضروري دين يا مذهب تشكيك و يا انكار علمي نمايد به اين شكل كه نتواند باور كند اسلام چنين حكمي داشته باشد، آيا اين تشكيك و انكار علمي سرانجام به انكار اصول باز مي‌گردد و چنين فردي مرتد مي‌باشد؟

جواب : اگر توجه داشته باشد كه آن حكم، از ضروريات اسلام است انكار آن با اسلام قابل جمع نيست و اگر توجه به ضروري بودن آن نداشته باشد موجب ارتداد نمي باشد.