در پاسخ نويسنده گفته مي‌شود:

اولا - امكان ذاتي غسل دادن امام توسط فرزند خود كه امام است در موارد ذكر شده قابل انكار نيست، فقط آنچه هست استبعاد آن از نظر وقوع است . و اين استبعاد براي كساني كه وقوع امور خارق العاده يعني معجزات را قبول دارند معنايي ندارد. و انجام معجزه بنابر نص قرآن در مورد بسياري از پيامبران - و از آن جمله : صحبت كردن حضرت عيسي (ع) در گهواره [1] - براي پيروان قرآن قابل شك و انكار نمي باشد.

ثانيا - طبق رواياتي كه از طريق اهل سنت نيز اندكي پيش نقل شد،[2] سنن و اموري كه در امتهاي پيشين اتفاق افتاده در امت اسلامي نيز اتفاق خواهد افتاد، و يكي از آنها طبق روايت ذكر شده از كافي سنت حضرت موسي (ع) است كه وصي او هنگام وفات او در "تيه" حاضر شد و او را غسل داد.

ثالثا - طبق روايتي كه از كتاب "ينابيع المودة" نقل شده حضرت مهدي (عج) كه نوجواني چهار يا پنج ساله بود به دستور پدر بزرگوارش براي نشان دادن علامت امامت خود به زبان عربي فصيح براي سائل يعني احمد بن اسحاق اشعري صحبت كرد.[3] "و حكم الامثال فيما

---