نفي مي‌كند; اما جهاد ابتدايي به معناي ارائه دين اسلام و ارزشهاي آن به ساير ملتها و رفع ظلم حاكميت هاي ظالمانه از آنان و ايجاد زمينه تحقق عدالت و توحيد با انتخاب و اختيار خود ملتها در اسلام وجود دارد.

و درحقيقت بازگشت جهاد ابتدايي به اين معنا به جهاد دفاعي يعني دفاع از مظلومين و عدالت است، كه شايد از آيه 75 سوره نساء استفاده شود: (و ما لكم لاتقاتلون في سبيل الله والمستضعفين من الرجال والنساء والولدان الذين يقولون ربنا أخرجنا من هذه القرية الظالم أهلها واجعل لنا من لدنك وليا واجعل لنا من لدنك نصيرا.) از اين آيه سه نكته براي مشروعيت قتال و جهاد استفاده مي‌شود:

1 - اين كه مردمي كه براي آنان قتال مي‌شود، به استضعاف و ناتواني كشيده شده باشند.

2 - گرايش به توحيد و خدا و حق در آنها ديده شود. اين معنا از جمله (الذين يقولون ربنا...) استفاده مي‌شود.

3 - در مقام نجات خود از ظلم و استمداد و طلب ياري برآمده باشند. اين نكته از جمله (اخرجنا من هذه القرية الظالم أهلها واجعل لنا من لدنك وليا واجعل لنا من لدنك نصيرا) استفاده مي‌شود.

با توجه به آنچه گفته شد روشن مي‌شود كه جنگهاي صدر اسلام توسط پيامبراكرم 6 و حضرت امير(ع) همگي جنبه دفاعي داشته است و هيچكدام در راستاي تحميل عقيده و اكراه بر دين و كشورگشايي مصطلح نبوده است .