[عدم ارزش گذاري انسان در ديه ]

و از نظر اسلام، ديه زن و مرد تعيين ارزش مالي و اقتصادي آنان نمي باشد تا گفته شود: ارزش زن نصف ارزش مرد دانسته شده است ; بلكه اصولا تعيين ديه در اسلام براي جنايت، علاوه بر تشفي خاطر، براي جبران خسارتي است كه در اثر جنايت وارد شده است و اين خسارت آنگاه كه بر مرد كه معمولا منبع درآمد اقتصادي خانواده مي‌باشد وارد آيد، بسي بيشتر است و جبران آن هزينه بيشتري را مي‌طلبد.

بديهي است در گذشته و تاكنون سنگيني اقتصادي خانواده برعهده مردها بوده و هست، زيرا نفقه زن و اولاد و نيز مهريه زن برعهده مرد مي‌باشد; در حالي كه زن، نه تنها نفقه خود و فرزندان، بلكه نفقه خود او نيز بر وي واجب نيست و مالك درآمدهاي خود مي‌باشد. پس اگر ديه زن و ارث او نصف مرد باشد، باز هم بيشتر ثروت جامعه در اختيار زن و متعلق به او مي‌باشد.

و اين در حالي است كه براساس آنچه در تاريخ ثبت شده است زن در دوران گذشته و همزمان با بعثت پيامبراسلام 6 اصولا يك انسان به حساب نمي آمد و دختران حق حيات نداشته و زنده در گور دفن مي‌شدند، و براي كشتن زن ديه اي مقرر نبود; و حتي زنان همچون اموال ميت به عنوان ارث به وارثان ميت متعلق مي‌شدند.