(و لقد كرمنا بني آدم و حملناهم في البر والبحر و رزقناهم من الطيبات و فضلناهم علي كثير ممن خلقنا تفضيلا.) [1]

بديهي است كرامتي كه خداوند به بني آدم داده است مستلزم حقوقي اساسي و فطري است كه مشترك بين بني آدم مي‌باشد و در رساله حقوق اينجانب به آنها اشاره شده است .

همچنين در قرآن در آيات متعددي موضوع دميده شدن روح الهي در آدم به عنوان انسان و شايستگي تكريم و تعظيم و حتي سجده فرشتگان : (فاذا سويته و نفخت فيه من روحي فقعوا له ساجدين ) [2] و نيز مقام خليفة اللهي انسان : (و اذ قال ربك للملائكة اني جاعل في الارض خليفة ) [3] و "احسن الخالقين" بودن خداوند به خاطر خلقت انسان : (ثم انشأناه خلقا آخر فتبارك الله احسن الخالقين ) [4] مطرح شده است .

و حضرت امير(ع) در نامه معروف خود به مالك اشتر در رابطه با مردم مصر فرمودند: "فانهم صنفان : اما أخ لك في الدين أو نظير لك في الخلق ."[5] به نظر آن حضرت، هم نوع بودن معادل هم كيش بودن است .

---