به نظر اينجانب براي غير معصومين (ع) حاكميتي است كه با انتخاب آزاد و صحيح مردم باشد.

بديهي است هنگامي كه مردم هرزمان و هرمنطقه اي، حاكميت مورد نظر و قبول خود را مطابق مكتب و اعتقاد و عرف خود بدون هيچگونه تحميل و فشاري انتخاب نمودند و حاكمان كاملا عاقل و برخاسته از متن جامعه را برگزيدند، و آنان نيز با در نظر گرفتن مصالح و مفاسد كل جامعه و به دور از اميال فردي و گروهي به تدبير امور كشوري و روابط داخلي و خارجي بپردازند، طبيعتا زمينه صلح و دوستي بين خود مردم و نيز بين آنان و حاكميت و همچنين حاكميت و ساير حكومتهاي مردمي به وجود مي‌آيد; زيرا "ولايت جمهور مردم" كه در قرآن كريم با تعبير (امرهم شوري بينهم ) [1] به آن اشاره گرديده و آنها بايد طرف مشورت حاكميت قرار گيرند، همان كشورداري خود مردم است كه طبعا و عقيدتا صلح جو و آرامش خواه مي‌باشند. و از اين رو شرط حدوث و بقاي صلح در عرصه داخل و خارج مي‌باشد.

البته بديهي است كه "ولايت جمهور مردم" شرط لازم براي صلح مي‌باشد، اما شرط كافي نيست ; زيرا امروزه در دموكراسي هاي رايج دنيا هنوز دو نوع خشونت ديده مي‌شود: يكي خشونت بين افراد يك ملت، نظير آنچه در برخي از اين كشورها بين سفيدپوستان و سياه پوستان، يا بين نژادها و اقوام مختلف شاهد هستيم ; و ديگري

---