كه اگر بعضي از احكام الهي اسلامي كه در اديان سابقه نيز بوده است، در قرآن صريحا و مستقيما وجود نداشته باشد، قرآن ناقص خواهد بود.

و مفاد دو آيه ديگر نيز اين است كه "تبيان" و "تفصيل" هر آنچه به سعادت انسان مربوط و مورد نياز است اجمالا يعني اعم از بالمطابقه يا بالالتزام و مستقيم و يا غيرمستقيم در قرآن وجود دارد. و اين معنا مستلزم اين نيست كه هر حكمي صريحا و به تفصيل در قرآن آمده باشد وگرنه هيچ جايگاهي براي تبيين قرآن توسط پيامبر6 كه در آيه 44 از سوره نحل : (و أنزلنا اليك الذكر لتبين للناس ما نزل اليهم ) آمده، باقي نمي ماند.

علاوه بر اين يادآور مي‌شويم : قرآن با ساير كتابهاي آسماني تحريف نشده، در بسياري از اصول و معارف ديني مشترك است و در حقيقت روح همه اديان و كتابهاي آسماني يكي است . آنچه موجب تمايز اسلام از ساير اديان الهي است كامل بودن بيان اصول و معارف ديني و نيز كامل بودن احكام و فروع آن و متناسب بودن آنها با رشد انسان و زمان است . و اين امر مستلزم اين نيست كه تمام احكام شرايع سابقه به كلي نسخ شده باشد.

در رابطه با اشتراك اديان الهي در معارف و بسياري از احكام، علامه طباطبائي در ذيل آيه : (يا أهل الكتاب قد جائكم رسولنا يبين لكم كثيرا مما كنتم تخفون من الكتاب ...) [1] مي‌گويد:

---