[1] اين روايت درصدد نفي دفاع و مبارزه نيست بلكه مي‌فرمايد: جهاد و مبارزه با سلطاني كه پايگاهش را محكم كرده و بر مردم تسلط يافته بسيار مشكل است . بايد نيرو و امكانات فراهم نمود و زمينه را مساعد كرد. اين كار كار كوچكي نيست ; مبارزه، كتك، زندان، زجر و شكنجه و تبعيد و شهادت به همراه دارد. بايد مردم را آگاه ساخت، تشكيلات درست كرد، ميتينگ و تظاهرات راه انداخت و سالها خون دل خورد تا مبارزه اي به ثمر برسد. مبارزه كردن مشكل است اما اين طور نيست كه به ثمر نرسد. ما در طول تاريخ بسياري از قدرتهاي ستمگر داشته ايم كه در اثر مبارزه مردم سرنگون شده و از بين رفته اند; حكومت تزار شوروي، فراعنه مصر، پادشاهان فرانسه و حكومت محمدرضا پهلوي با وجود حمايت سازمانهاي جاسوسي سيا و ساواك و دو هزار و پانصد سال سابقه شاهنشاهي و... من يادم هست قبل از پيروزي انقلاب كه گاهي اعلاميه هايي را بر ضد رژيم امضا مي‌كرديم بعضي رفقاي خاص ما مي‌گفتند: شما ديوانه شده ايد! شما در مقابل حكومت نمي توانيد كاري بكنيد، تلاشهاي شما "جنگ مشت و درفش است"; و از روي دلسوزي همين روايتها را (به عنوان روايت يأس !) براي ما مي‌خواندند! (از افاضات معظم له در درس)