نام کتاب : مباني فقهي حكومت اسلامي نویسنده : منتظري، حسينعلي جلد : 1 صفحه : 259
كسي كه شخص ديوانه اي را كشته پرسش نمودم . حضرت فرمود:
"اگر ديوانه به وي حمله نموده و او از خود دفاع كرده است، چيزي از قبيل
مجازات و ديه بر وي نيست، اما از بيت المال مسلمانان ديه آن ديوانه به وارثش
پرداخت ميشود."[1]9 - ابي الورد ميگويد: به امام صادق (ع) و يا امام باقر(ع) عرض كردم : خداوند
شما را به كارهاي شايسته موفق بدارد، شخص ديوانه اي با شمشير به كسي هجوم
برده و ضربه اي به او وارد آورده و آن شخص شمشير را از او گرفته و وي را كشته
است، در اين باره چگونه بايد عمل شود؟ حضرت فرمود:
"به نظرمن به خاطر اين كار نبايد كشته شود و ديه هم به عهده او نيست، ديه او به
عهده امام است و خون او به هدر نمي رود."[2]10 - ابي عبيده گويد: از امام باقر(ع) درباره كوري كه چشم شخص بينايي را كور
كرده است پرسيدم . حضرت فرمود:
"كارهاي عمدي كور همانند كارهاي خطايي محسوب ميشود. در اين مورد ديه
[كور كردن چشم ] بايد از مال او پرداخت شود; و اگر مال و ثروتي نداشت، ديه بر
عهده امام است و هيچ گاه حق شخص مسلمان باطل و ضايع نخواهد شد."[3]
نمونه هايي از موارد دريافت ديه توسط امام
11 - در روايت صحيحه اي از ابي ولاد حناط آمده است كه گفت : از امام
صادق (ع) درباره شخص مسلماني كه شخص مسلمان ديگري را[ به عمد]كشته و
براي مقتول، اوليايي از مسلمانان جز اولياء و اقوام وي از اهل ذمه وجود ندارد
پرسش كردم . حضرت فرمود:
"بر امام است كه دين اسلام را به اقوام و خويشان وي عرضه كند، هر يك از آنان
كه اسلام را پذيرفت ولي اوست و قاتل تحويل وي ميگردد، اگر خواست او را
ميكشد و اگر خواست ميبخشد واگر خواست از او ديه دريافت ميدارد، و اگر
هيچ يك از آنان اسلام را نپذيرفتند امام ولي امر اوست، اگر خواست او را ميكشد و
اگر خواست از او ديه گرفته و به بيت المال واريز ميكند; بدان جهت كه جنايت
[1] صحيحة ابي بصير قال : سألت اباجعفر(ع) عن رجل قتل رجلا مجنونا فقال : ان كان المجنون اراده فدفعه عن نفسه (فقتله) فلا شئ عليه من قود و لا دية و يعطي ورثته ديته من بيت مال المسلمين . الحديث . (وسائل 19 / 51 - 52، باب 28 از ابواب قصاص، حديث 1)
[2] ابي الورد قال : قلت لابي عبدالله (ع) - او لابي جعفر(ع) -: اصلحك الله رجل حمل عليه رجل مجنون فضر به المجنون ضربة فتناول الرجل السيف من المجنون فضر به فقتله ؟ فقال : اري ان لا يقتل به و لا يغرم ديته، و تكون ديته علي الامام و لا يبطل دمه . (وسائل 19 52/، باب 28 از ابواب قصاص، حديث 2)
[3] ابي عبيدة قال : سألت اباجعفر(ع) عن اعمي فقاء عين صحيح ؟ فقال : ان عمد الاعمي مثل الخطا، هذا فيه الدية في ماله، فان لم يكن له مال فالدية علي الامام و لايبطل حق امري مسلم . (وسائل 19 / 65، باب 35 از ابواب قصاص، حديث 1)
نام کتاب : مباني فقهي حكومت اسلامي نویسنده : منتظري، حسينعلي جلد : 1 صفحه : 259