(ذلكم اطهر لقلوبكم و قلوبهن )[1] يعني : "اين كار دلهاي شما (مردان مؤمن) و آنها (همسران پيامبر) را پاكتر مي‌دارد".

از تاريخ به دست مي‌آيد كه زنان قبل از بعثت پيامبراكرم 6 حجاب درستي نداشتند و دنباله روسريهاي خود را به پشت سر مي‌انداختند به گونه اي كه گلو و قسمتي از سينه و گردنبند و گوشواره هاي آنان نمايان مي‌شد، و لذا خداوند در قرآن زنان پيامبر را از اين كه همچون زنان جاهليت در ميان مردم ظاهر شوند منع نمود و هدف از قرار دادن اين دستور را پاكي آنها و دوري از پليدي و گناه ذكر كرد.[2]

بديهي است كه تكيه بر زنان پيامبر به جهت تأكيد بيشتر به خاطر موقعيت آنهاست وگرنه اين دستور شامل زنان ديگر نيز مي‌شود.

در دستور ديگري خداوند به رسول اكرم 6 چنين مي‌گويد: "اي پيامبر ! به همسران و دختران و زنان مؤمنان بگو: روسريهاي بلند خود را بر خويش فرو افكنند، اين كار براي اين كه (از زنان غير عفيف) تشخيص داده شده و مورد آزار قرار نگيرند بهتر است".[3]

2 - باعث مي‌شود كاميابي جنسي خواه از طريق نگاه و گفت و شنود و لمس و خواه از راههاي ديگر تنها مخصوص همسر باشد، و اندام زن و زينت ها و زيبايي هاي او نزد بيگانگان آشكار نگشته و هر گونه تحريك شهوت از محيط اجتماع برچيده شده و به محيط زندگي زناشويي اختصاص يابد، تا بدين طريق كانون خانواده مستحكم شده و عشق و عواطف و احساسات بين زن و شوهر زياد گشته و دو همسر تعلق به يكديگر پيدا نموده و زندگي زناشويي و خانوادگي از هم متلاشي نگردد.

وجود زنان برهنه با انواع آرايش ها شهوت مردان را برانگيخته آنها را به هوسراني واداشته و هر روز دل آنها را در گرو دلبري قرار مي‌دهد و در نتيجه پيمان زناشويي مفهوم خود را از دست داده و كانون خانوادگي به سرعت از هم گسيخته و متلاشي خواهد شد.

---