كه مسلمانان به آن گرفتار شده بودند ابراز تأسف و ناراحتي كرده سپس به دفاع از حق خود پرداختند.[1]

محدوده فعاليت بانوان :

در صورت مراعات كردن امور زير زن مي‌تواند در تمام فعاليتهاي سياسي، مذهبي، اقتصادي، نظامي، بهداشتي و درماني و مانند آن كه از طرف شرع مقدس اسلام مرد بودن در آنها شرط نشده باشد شركت نمايد:

اول : رعايت وظايف و تعهدات و حقوقي كه از ناحيه تشكيل خانواده بر عهده او آمده است ; پس اگر فعاليت زن در يكي از عرصه هاي ذكر شده با حقوق خانواده در تعارض باشد، چه حقوق مادي و چه حقوق معنوي، او نمي تواند در آن زمينه فعاليت نمايد.

به عنوان مثال اگر شاغل شدن زن به كاري باعث سرپيچي او از خواسته هاي مشروع شوهر شود و يا نتواند در امر زناشويي تمكين لازم را بنمايد و شوهرش از اين امر ناراضي باشد و يا شغلي را انتخاب نمايد كه با حيثيت و شؤون شوهرش منافات دارد و به آبروي او لطمه وارد مي‌سازد، زن نمي تواند به آن كار شاغل گردد و بايد شغلي را انتخاب نمايد كه اين موانع را نداشته باشد.

از پيامبراكرم 6 نقل شده : "زني كه بدون اجازه شوهر خود از خانه خارج شود تمام فرشتگان آسمان و هر چه و هر كس كه زن در بيرون خانه با آن مواجه مي‌شود او را لعن و نفرين مي‌كنند تا به خانه بازگردد، و زني كه خود را براي مردي غير از شوهرش زينت و زيور نمايد حق است بر خداوند كه او را به آتش بسوزاند".[2]

دوم : رعايت عفت و پاكدامني و دوري از هر گونه بي بند و باري ; پس اگر لازمه فعاليت زن و حضور او در صحنه هاي مختلف اجتماع اين است كه به موازين شرعي

---