خالد هم بتواند موفق شود، مردم و شيعيان علي (ع) تحريك شوند و بالاخره براي حكومت او فتنه درست شود. (فلم يزل متفكرا لايجسر أن يسلم، حتي ظن الناس أنه قد سها)

(و در تشهد نماز همين طور در حال فكر كردن بود و جرأت اين كه سلام نماز را بدهد نداشت، تا آنجا كه مردم فكر كردند او در نماز به اشتباه افتاده است .)

(ثم التفت الي خالد، فقال : يا خالد! لاتفعلن ما أمرتك، و السلام عليكم و رحمة الله و بركاته !!)

(بالاخره ابوبكر (در حال نماز!) به خالد التفات كرد و گفت : اي خالد! آنچه را كه به تو دستورداده بودم، انجام نده ! والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته . (و سلام نماز را داد)!) (فقال أميرالمؤمنين (ع): يا خالد! ما الذي أمرك به ؟)

(پس اميرالمؤمنين (ع) رو به خالد كرد و فرمود: اي خالد! ابوبكر چه چيزي را به تو امر كرده بود؟) (فقال : أمرني بضرب عنقك) (خالد گفت : ابوبكر دستور داده بود تا گردن تو را بزنم !) (قال (ع): أو كنت فاعلا؟) (حضرت فرمود: آيا تو اين كار را مي‌كردي ؟!) (قال : اي و الله; لو لا أنه قال لي لاتقتله قبل التسليم ، لقتلتك !) (خالد گفت : آري به خدا قسم ; اگر او قبل از سلام نماز نگفته بود كه او را نكش، همانا تو را كشته بودم !)