(فسكت أبوبكر) (پس ابوبكر ساكت شد.) (فقال عمر: يا علي ! دعنا من كلامك ، فانا لا نقوي علي حجتك ! فان أتيت بشهود عدول و الا فهو فئ للمسلمين لاحق لك و لا لفاطمة فيه !)

(در اين لحظه عمر گفت : اي علي ! اين حرفها را رها كن، ما با تو نمي توانيم بحث كنيم ! اگر گواهان عادلي آوردي [پس فدك از آن فاطمه (س) است ] و الا متعلق به مسلمانان است و نه براي تو و نه براي فاطمه حقي در آن نمي باشد!)

عمر وقتي ديد كه نمي تواند با حضرت علي (ع) بحث كند و به اصطلاح در بحث منطقي مغلوب آن حضرت مي‌شود، باز همان حرف گذشته اش را تكرار كرد و از روي زور و قلدري گفت : ما از اين حرفها