نام کتاب : خطبه حضرت فاطمه زهرا(س) و ماجراي فدك نویسنده : منتظري، حسينعلي جلد : 1 صفحه : 377
يعني : الان ديگر دير شده است و ما با ابوبكر بيعت كرده و پيمان
بسته ايم و شرعا نمي توانيم عهد و بيعت خود را بشكنيم و زير پا
بگذاريم ; اما اگر علي (ع) همان اول كار ميآمد و اين مطالب را به ما
ميگفت، ما هيچ گاه او را تنها نمي گذاشتيم و با ابوبكر بيعت
نمي كرديم ![1]
فقالت (س) : (اليكم عني ، فلا عذر بعد تعذيركم و لا أمر بعد تقصيركم )
(پس حضرت زهرا(س) فرمود: دور شويد از من، پس ديگر بعد از
عذرخواهي هاي غيرصادقانه عذري باقي نمانده است، و بعد از اين تقصير [و گناه ]
شما امري وجود ندارد.)
"تعذير" به عذر غيرصحيح و برخلاف حقيقت گفته ميشود; يعني :
بعد از آن كه تقصير كرده و علي (ع) را خانه نشين كرديد و به اهل بيت
پيامبر6 جسارت روا داشتيد، حالا كه كار از كار گذشته، آمده ايد و
عذر ميآوريد؟!
"والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته"
[1] البته از مفهوم كلام مهاجر و انصار اين طور فهميده ميشود كه آنها - اگرچه فرض شود در گفتار خود صادق هستند و قصد كذب ندارند - در حال حاضر نيز قصد جبران گذشته را ندارند; بلكه تنها آمده اند تا خود را تبرئه كنند و بگويند: اگر ما اكنون از ابوبكر حمايت ميكنيم، به خاطر اين است كه قبل از آن كه علي (ع) از ما تقاضاي بيعت كند ما با ابوبكر بيعت كرده ايم، و حال كه با او عهد و پيمان بسته ايم و بيعت خود را محكم كرده ايم ديگر نمي توانيم از او دست برداريم . در حالي كه مسأله امامت و رهبري را پيامبراكرم 6 در غدير خم روشن فرمودند، و حضرت امير(ع) را از سوي خداوند به امامت منصوب كردند; پس با اين وضع، بيعت با ابوبكر اصلا باطل بوده است .
نام کتاب : خطبه حضرت فاطمه زهرا(س) و ماجراي فدك نویسنده : منتظري، حسينعلي جلد : 1 صفحه : 377