ظلم و كفران نعمت

حضرت در ادامه به آيه شريفه قرآن استشهاد كرده و مي‌فرمايند: (و لو أن أهل القري امنوا و اتقوا لفتحنا عليهم بركات من السماء و الارض و لكن كذبوا فأخذناهم بما كانوا يكسبون ) [1]

(و اگر اهل آباديها ايمان مي‌آوردند و پرهيزكار مي‌شدند، هر آينه ما بركاتي را از آسمان و زمين بر آنها مي‌گشوديم ; ولي آنان تكذيب كردند، پس ما نيز به آنچه انجام مي‌دادند مؤاخذه شان كرديم .)

خداوند تبارك و تعالي در سوره ابراهيم، بعد از آن كه نعمت هاي خود را ذكر مي‌كند، مي‌فرمايد: (و آتاكم من كل ما سألتموه ) : "هر چه را كه شما [به حسب استعداد ذاتي و درونيتان ] احتياج داريد، خداوند به شما عطا كرده است ." (و ان تعدوا نعمة الله لا تحصوها) : "و اگر نعمت هاي خدا را بخواهيد حساب كنيد، نمي توانيد آنها را بشماريد." آن وقت ممكن است كسي بپرسد اگر خداوند تمام احتياجات بشر را تأمين كرده است، پس چرا اين همه كمبود و فقر در زندگاني بشر وجود دارد؟ خداوند در ادامه آيه در پاسخ به اين سؤال مي‌فرمايد: (ان الانسان لظلوم كفار) [2] "انسان [دو خصلت بد دارد: يكي اين كه ] بسيار ظالم است و [ديگر آن كه ] زياد كفران نعمت مي‌كند." كفران نعمت آن است كه به طور شايسته از نعمت هاي خدا استفاده نكنند; مثلا: آب دارند اما آن را كنترل نمي كنند; يا اين كه زمين و

---