(4) (و أ شركتم بعد الايمان ؟) (و چگونه بعد از ايمان آوردن مشرك شديد؟)

همين كه حق را بدانيد و از آن دفاع نكنيد اين خود يك نوع شرك است ; شرك منحصر به شريك قرار دادن در ذات و صفات حق تعالي نيست، بلكه اطاعت از كسي كه خداوند اجازه نداده يا نهي از آن كرده هم نوعي شرك است ; زيرا "اطاعت" نوعي پرستش است و پرستش بايد فقط از خدا و براي خدا باشد; اطاعت از پيامبر6 و امام (ع) هم به اطاعت از خدا برمي گردد; زيرا خداوند اطاعت آنان را واجب كرده است .

حضرت به مردم حاضر در مسجد مي‌فرمايد: شما كه ايمان خالص داشتيد، چرا حالا بر خلاف عقيده تان با حكومت باطل سازگاري داريد و شرك مي‌ورزيد؟!

حضرت در ادامه به آيات قرآن كريم تمسك كرده و مي‌فرمايند: (بؤسا لقوم نكثوا ايمانهم من بعد عهدهم )

(بدبختي و فقر باد بر قومي كه سوگندهايشان را شكستند بعد از آن كه عهد و پيمان بسته بودند.)

در سوره توبه آمده است : (و ان نكثوا ايمانهم من بعد عهدهم ) [1] كه حضرت زهرا(س) با مختصر تغييري در اين آيه و تركيب آن با آيه بعدي از آن در كلام خود استفاده كرده اند.

---