نام کتاب : درسهايي از نهج البلاغه نویسنده : منتظري، حسينعلي جلد : 1 صفحه : 76
همچنين آنچه ما تفسير داريم يا به حضرت علي (ع) منتهي ميشود يا به
ابن عباس كه ابن عباس هم شاگرد حضرت علي (ع) است .
ابن ابي الحديد ميگويد: حتي دراويش و صوفيه در علم طريقت و حقيقت
خودشان را منتهي ميكنند به حضرت علي (ع). شبلي و جنيد بغدادي و سري و
ابويزيد بسطامي و معروف كرخي همه اينها حتي خرقه خودشان را هم مستند به
حضرت علي (ع) ميكنند.
باز ميگويد: علم نحو و صرف هم كه دو علم مهم است منتهي ميشود به
حضرت علي (ع)، چون قواعد كلي نحو را به ابوالاسود دئلي كه يكي از اصحاب بود
ياد داد. بنابراين علوم اسلامي سرانجام ريشه اش به حضرت علي (ع) منتهي ميشود.
شجاعت و سخاوت حضرت علي (ع)
اما راجع به شجاعت حضرت علي (ع)، ابن ابي الحديد ميگويد: وقتي نام
شجاعت حضرت علي (ع) به ميان آمد نام شجاعتهاي دنيا محو شد، و در جنگها
شجاعت حضرت علي (ع) معروف بود.
و اما جود و سخاوت حضرت علي (ع) كه بسيار روشن است و حتي آياتي تفسير
شده است به سخاوتهايي كه حضرت علي (ع) داشته، از جمله در سوره انسان
ميفرمايد: (و يطعمون الطعام علي حبه مسكينا و يتيما و اسيرا)[1] با آن كه به غذاي
خود علاقه و نياز داشتند آن را به مسكين، يتيم و اسير ميدادند. در تاريخ و تفسير
نقل شده كه اين آيه راجع به حضرت امير، حضرت زهرا، امام حسن و
امام حسين (ع) و فضه است . همچنين آيه شريفه : (و يؤتون الزكوة و هم راكعون)[2] كه