نام کتاب : درسهايي از نهج البلاغه نویسنده : منتظري، حسينعلي جلد : 1 صفحه : 71
"زاهد حاكم" از يك طرف زاهد است و گوشه گير، از طرفي حاكم و حكمران و
سياستمدار. "حليم شجاع" معمولا آدم شجاع قسي القلب و تندخو هم ميشود، اما
تو در عين حال كه شجاعي در جاي حلم هم حليمي . "فاتك ناسك" از يك طرف
آدمي دلير، از طرفي ناسك يعني زاهد و عبادت پيشه . "فقير جواد" از طرفي فقيري
چرا كه وضع زندگي ات خوب نبوده، از طرف ديگر سخاوتمند چرا كه همان كم را
در راه خدا ميدادي .
اينها خصلت هايي است كه نمي شود همه آنها در يك شخص جمع بشود، كسي
كه در ميان بندگان خدا همه اين صفات را دارا باشد نداشته ايم .
سيد رضي (ره) مطلب ديگري راجع به كلام حضرت دارد ميگويد: كلمات
حضرت مشرع فصاحت و منشا بلاغت است، و كساني كه از كلام حضرت
استفاده كردند در راه فصاحت و بلاغت هيچ وقت نتوانستند مثل كلام
حضرت علي (ع) كلامي بياورند، ميگويد: "الكلام الذي عليه مسحة من العلم الالهي
و فيه عبقة من الكلام النبوي"[1] يعني مثل اين كه بر كلام علي (ع) از علم الهي يك
دستي كشيده شده است و از آن رايحه و بويي از كلام پيغمبراكرم 6
استشمام ميگردد، كلمات حضرت علي (ع) بوي كلمات پيغمبراكرم 6 را ميدهد;
پس اين كلمات مانند كلمات افراد عادي نيست . روي اين اصل ما اجمالا
تاريخچه اي از خود حضرت علي (ع) و مختصري از آنچه را ابن ابي الحديد شارح
معتزلي آورده است براي برادران و خواهران نقل ميكنيم .
سخناني از شارح معتزلي در فضيلت علي (ع)
ابن ابي الحديد اجمالا اين فضايل را براي حضرت امير(ع) نقل ميكند، ميگويد:
حضرت امير(ع) در ده سالگي - بعضي ها هم گفته اند در سيزده سالگي -