(مسأله 603) در سر تراشيدن جايز است انسان سر خود را بتراشد و يا ديگري بتراشد; و در اين صورت بنابر احتياط هر دو نيت كنند.

(مسأله 604) كساني كه بايد سر خود را بتراشند اگر سرشان مو ندارد، بايد تيغ را به سر خود بكشند; و بنابر احتياط تقصير را نيز انجام دهند.

(مسأله 605) كساني كه مخيرند بين تقصير و سرتراشيدن اگر سرشان مو ندارد بايد تقصير كنند; و اگر اصلا مو ندارند بايد از ناخن خود بزنند.

(مسأله 606) در تقصير تراشيدن ريش كافي نيست .

(مسأله 607) در تقصير كافي بودن زدن موي زير بغل و زير شكم، محل اشكال است .

(مسأله 608) وقت تقصير و تراشيدن سر روز عيد است بعد از قرباني ; و جايز نيست آن را پيش از قرباني انجام دهد. و بنابر احتياط در حال اختيار آن را از روز عيد تأخير نيندازد; ولي اگر به هر جهت هر چند عمدا آن را تأخير انداخت كافي است آن را در روز بعد تا آخر ايام تشريق بجا آورد; و ظاهرا انجام آن در شبهاي ايام تشريق نيز مانعي ندارد، هر چند خلاف احتياط است .

(مسأله 609) اگر در اثر فراموشي يا ندانستن مسأله، تقصير يا سرتراشيدن را پيش از قرباني يا پيش از رمي جمره بجا آورد كافي است و اعاده آن لازم نيست ; ولي اگر عمدا آن را جلو انداخت بنابر احتياط واجب دوباره آن را انجام دهد.

(مسأله 610) جاي تقصير و سرتراشيدن مني است ; و جايز نيست در حال اختيار آن را در جاي ديگر انجام دهد; و اگر در اثر فراموشي يا ندانستن مسأله و يا عمدا از مني خارج شده است بايد برگردد و در مني انجام دهد. و اگر نمي تواند برگردد،