زماني از آن گذشته و پيش از اينكه وارد واجب بعدي شود در صحت آن شك كرد، به شك خود اعتنا نكند; ولي در اين صورت اگر در عدد آن شك كرد احتياطا آن را از سر گيرد.

(مسأله 542) اگر معلوم شود ريگهايي را كه انداخته به جمره نخورده است يا بعضي از آنها به جمره نخورده، بايد دوباره رمي كند; هر چند در حال رمي گمان مي‌كرد به جمره خورده است . پس اگر نزديك جمره ساختمان يا ستوني مثلا وجود داشته و اشتباها ريگها را به آن زده است بايد دوباره رمي كند; و اگر خودش نمي تواند بايد نايب بگيرد، هر چند براي سال بعد.

(مسأله 543) اگر چند ريگ را با هم بزند مانعي ندارد; ولي يك عدد محسوب است، هر چند همه آنها به جمره بخورند.

(مسأله 544) بايد ريگ را با دست بزند; پس اگر مثلا با دهان بيندازد كافي نيست . و انداختن با فلاخن و مانند آن نيز محل اشكال است .

(مسأله 545) جايز است سواره رمي كند; ولي مستحب است پياده باشد.

(مسأله 546) طهارت از حدث و خبث در رمي معتبر نيست ; ولي مستحب است با طهارت باشد. و ريگها هم لازم نيست پاك باشند; هر چند احوط است .

(مسأله 547) براي كودكان و بيماران و افراد بيهوش كه قدرت رمي ندارند واجب است نايب بگيرند كه به جاي آنان رمي كند; همچنين است كسي كه درك ندارد. و متصدي امر كودك، ولي شرعي اوست ; و متصدي امر بيمار و بيهوش وكسي كه درك ندارد ظاهرا همراهان او هستند. و بنابر احتياط بيمار را نزد جمره ببرند و در حضور او از طرف او رمي كنند; مگر اينكه بردن او مشقت و حرج داشته باشد. و بنابر احتياط وقتي براي بيمار يا بيهوش