فقاهت ايشان از ديد صاحب‌نظران‌

مرحوم آقاى ميرزا رضى تبريزى (رضوان اللّه عليه) كه از اعاظم علماء و خود در معرض مرجعيت بوده‌اند نقل مى‌كنند در مورد معظم له فرموده بود: «عنده فقه زرارة» يعنى نزد آيت اللّه گلپايگانى فقه و فقاهت زرارة بن اعين مى‌باشد.

اين گواهى در نزد آنهايى كه اهل فقاهت مى‌باشند واضح است كه در چه درجه بالايى از شهادت است. در ميان اصحاب امام صادق و باقر عليه السّلام «زرارة بن اعين» يكى از اوتاد چهارگانه است و رأس همه آنها محمد بن مسلم و ابى بصير است. و زراره در رتبه سوم اصحاب امام صادق است. كه حضرت از ايشان به عنوان شجره طيبه ياد كرده‌اند. پس حضرت آيت اللّه گلپايگانى هم از مصاديق آن شجره طيبه بود كه اصلها ثابت و فرعها فى السماء، معظم له در زمين بود ولى شاخه و تنه او در آسمان فقاهت و ولايت پر از ميوه‌هاى دانش بوده است و در اخلاق واقعا سايه انّك لعلى خلق عظيم بوده‌اند.

فقه همچون زراره در نظر ايشان ائينه روشنى بود هر مسأله مشكلى، وقتى از ايشان سؤال مى‌كردند نه فقط حاضر جواب بودند بلكه منابع و مصادر آن نيز در نظر مباركشان بوده است. مرحوم آيت اللّه العظمى مير سيد على يثربى كاشانى بعد از اينكه از نجف مراجعت كرده بودند با بسيارى از علماى آن زمان بحث كرده بودند و فرموده بودند اگر