در همه كارها مخصوصا تبليغ اگر انسان با حضور قلب باشد و كارها براساس رضاى خدا و فرموده خدا انجام گيرد، آن وقت، مقام شما مقامى است مثل برگزيدگان در جنگ بدر و كربلا ان شاء اللّه همان جمعيتى مى‌شويد كه عرض كردم خدا شما را براى خودش برگزيده است.

فعلا دنيا دارد مطابق شهوات جلو مى‌رود و تا زمانى كه خداوند متعال حضرت ولى عصر- عجل اللّه تعالى فرجه- را نرساند و بر ما منت روا ندارد كه حضرت بيايند و دنيا را بعد از ابتلا به ظلم و جور، به سوى عدل و داد رهنمون كنند، اين زحمت و مشقّت براى ما هست.

ما بايد براى اين كار مهم كه، خدا ما را برگزيده است، تأسّى به انبيا بكنيم و زحمات و خدماتى را كه در اين راه از صدر عالم بوده است- و آنها متحمل شده‌اند- متحمل شويم؛ از نصرت اسلام و اداى وظيفه دست برنداريم و در مقاومت در دين نهراسيم.

اگر انسان وارد اين رشته و جرگه شد و خودش را جزء اين جمعيت قرار داد- هرچند دنيا به او سخت بگيرد و در ادبار از مال دنيا كم نصيب او شود- بايد در مقابل اين مقام عالى، دنياى بى‌اعتبار را رها كند و در قبال مقام اخروى خويش متحمل همه‌چيز باشد.

در روايت داريم كه امام عليه السّلام مى‌فرمايد: اگر خداوند عالم تمام دنيا را براى مؤمن يك لقمه كند كه وى مالك همه دنيا شود خير مؤمن است و اگر چنانچه مؤمن را به بلايى مبتلا كند كه بندبندش را از هم جدا كنند باز هم خير مؤمن است، لذا بايد در مقام بلا هم انسان حضور قلب و صبر داشته باشد. اگر بلا بر وى نازل شد بداند كه قلبش متوجه خداست و اين نيز از سوى خدا، مقدّر شده و آمده است.

نزول نعمت و مصرف و استفاده از نعمت با حضور قلب ميسّر و مطلوبتر و مورد رضاى حق است و در نزول بلا هم اگر در مقابلش حضور قلب و صبر باشد عظيمترين بلاها بر انسان آسان مى‌شود؛ شما اين را مدّ نظر قرار دهيد كه خداوند عالم شما را برگزيده و جزء ياوران امام زمان عليه السّلام هستيد و هرچند در اين راه دچار زحمت شديد نبايد ناراحت باشيد.

***