نگاه نرگِس آلاله خون شد
تمام باغ از دَم گريه مىكرد
ملايك ناظر اشك على (عليه السّلام) بود
ز دل عطر مجسم گريه مىكرد
اگر روح خدا در جمع ما بود
در اين ماتم مسلّم گريه مىكرد
نداى ارجعى تا مرجع عشق
به شوق وصل، نم نم گريه مىكرد
ز هر سو صوت قرآن مىشنيديم
همه آيات محكم گريه مىكرد
تو روى دست دلها مىگذشتى
دلم بر من مقدّم گريه مىكرد
تو را وقتى كه ديشب مىسروردم
تمام واژههايم گريه مىكرد
غزل مصرع به مصرع اشك مىريخت
قلم از شدت غم گريه مىكرد