شمع شبستان فقاهت گشت خاموش‌

تنها نها قم عالم سراسر شد سيه‌پوش‌

شد عالم اسلام در سوگش عزادار

با قلب آتشگون و با چشم گهربار

بنشسته جمع اختران در سوگ خورشيد

چشم كوكب غربت خورشيد را ديد

اى واى شد خاك مصيبت بر سر ما

چون رفت از كف وارث پيغمبر ما

آنكس كه شيعه خون دل افشانده بر او

دست كدامين كس كفن پوشانده بر او

فرزند زهرا در بهشت جاودان است‌

بر مادر پهلو شكسته ميهمان است‌

اشك قلم شد «حافظى» جارى به دفتر

در سوگ آن فرزند دلبند پيمبر

يك آسمان اختر ز ابر ديده جاريست‌

چون موسم اندوه و وقت سوگواريست‌