مرهم گذار زخم دل داغديدگان‌

بودى به جان خصم ولايت شراره‌اى‌

گلپايگانى اى گل خوشبوى حوزه‌ها

خورشيد تابان به حوزه كنون در نظاره‌اى‌

در سوگ توست مسجد و محراب و مدرسه‌

بر پا لواى داغ تو بر هر مناره‌اى‌

آن كرسى فقاهت و اين تشنگان فضل‌

در حسرت شروع دروس دوباره‌اى‌

بسيار «اشعرى» بمديحت سروده شعر

اين قطعه شعر هست از آنها عصاره‌اى‌