گوهر بحر معانى دُرّ درياى شرف‌

سينه او كنز اسرار خداى لا ينام‌

آن فقيه بى‌بَديل و آن نبيل بى‌عديل‌

آنكه دُرّ مى‌ريخت از لَعل لَبش وقت كلام‌

آيتِ عُظماى حق گلپايگانى آنكه بود

مَرد زُهد و علم و تقوا صاحب خُلق كِرام‌

دُرّ درياى فضيلت مخزن علم و كمال‌

داشت در درگاه يزدان عزّ و قدر و احتشام‌

آن ابر مردى كه با سعى و تلاش بيشمار

يافت كار شرع احمد در جهان از او نظام‌

گشت از فقدان آن آزاده عصر و زمان‌

روزگار اهل علم و فضل و دانش همچو شام‌

برد از عمر شريفش بهره‌اى بى‌حدّ و حصر

شد براى نَشر احكام خدا عمرش تمام‌

ارتحالش بس بود جانسوز و مرگش جانگداز

رهبر ما از فراقش اشك مى‌ريزد مدام‌