وادى قدس طُوى از بانگ فاخلع پر شده است‌

در حريمش بار نتوان يافت بى‌اذن دخول‌

در حريم حرمتش راهى ندارد شكّ و ريب‌

بار كى دارد درين درگاه وهم بوالفضول‌

كرد نفى ما سوى آن روح پاك مطمئن‌

تا نداى ارجعى را گفت لبيّك از قبول‌

طاير عرشى به پرواز آمد و مأوى گرفت‌

در جوار اهل بيت و عترت پاك رسول‌

جملگى از «سر» گذشتند و ز «پا» افتاده‌اند

در غم آن آفتاب بى‌غروب و بى‌افول:

(دين) و (ايمان)، (فيض) و (احسان)، (علم) و (تقوى) و (كمال)

(بينش) و (اخلاص)، و (حكمت)، (فقه) و (تفسير) و (اصول)[1]