پايشان درد مى‌كرد و نميخواستند جول ديگران پاى خود را دراز كنند لذا زير كرسى پا را دراز مى‌كردند.

محقق عراقى‌

از جمله شخصيّتهاى وزين و برازندة علمى كه مرجع بزرگوار مدّتى از محضرشان بهره‌مند شده‌اند محقق گرانمايه مرحوم آقاى آقا ضياء الدين عراقى قدّس سرّه الشريف مى‌باشد.

آن بزرگوار در سنه 1278 در اراك تولد يافت و مقدمات را در ايران فرا گرفت سپس مهاجرت به نجف فرمود و از درس مرحوم سيد فشاركى بهره‌مند گرديد و بعد در درس ميرزا حسين خليلى و آخوند خراسانى و سيد يزدى و شيخ الشريعه و امثال آنان حاضر شد و علوم اسلامى را از آنان فرا گرفت و خود نيز اشتغال به تدريس پيدا كرد و در تدريس اصول، شهرتى به سزا يافت و بعد از وفات محقق خراسانى استقلال در تدريس يافت و خلاصه بيش از سى سال بر منبر تدريس نشست و در خلال اين مدّت عده زيادى از علما و مجتهدين از تحقيقات او بهره‌مند شدند و بالاخره در شب 28 ذى القعده سنه 1361 قمرى دار فانى را وداع گفت و در يكى از حجرات صحن شريف حضرت امير المؤمنين عليه السّلام مدفون گرديد.[1]

مرجع بزرگوار در تاريخ 12 ربيع الأول 1408 قمرى در جواب سؤال يكى از مدرّسين محترم قم از ايشان كه آيا در نجف هم درس خوانده‌ايد فرمودند:

حدود سه ماه كه آنجا بودم در درس آقايان آنجا آقاى آقا ضياء الدين و آقاى آقا سيد ابو الحسن و آقاى آقا شيخ محمد حسين كمپانى شركت مى‌كردم.

[1] نقباء البشر ج 3 ص 956- 959.