بودند همه قرآن بر آن ثبت و ضبط بود.

يكى از سمتحبات، نماز روز اول هر ماه است و ايشان تا سنين بالا و حتّى ايّامى كه كهولت و كسالت بر ايشان غلبه كرده و سخت ضعيف شده بودند اين سنت مقدس را ترك نكردند و انجام مى‌دادند و اين خود موجب اعجاب بعضى از افاضل شده بود كه مى‌گفت: ايشان در آن شرائط و احوال پاى‌بند به آن امر مستحب مى‌بودند. آرى ايشان نماز اوّل ماه را حتّى در آخرين ماه حيات خود يعنى ماه جمادى الثانية سال 1414 قمرى ترك نكردند.

اهتمام ايشان به سوگوارى حضرت امام حسين عليه السلام‌

يكى از خصوصيات بارز مرجع بزرگوار شدت اهتمامى بود كه نسبت به اقامه عزا و سوگوارى حضرت سيد الشهداء عليه السلام داشتند قسمت عمده‌اى از محرم و صفر در منزل ايشان مراسم عزادارى امام حسين عليه السلام به صورت مفصلى انجام ميگرفت دهه عاشورا بلكه از روز اول محرّم تا روز سيزدهم مدّاحان و نوحه سرايان و شاعران و واعظان بتناوب در اين مجلس انجام وظيفه ميكردند و روز چهاردهم كه همه اين آقايان براى صرف ناهار شركت ميكردند نيز از ذكر مصيبت خالى نبود و يكى از آقايان كه در خواندن مصيبت مهارتى خاص داشتند در اين مجلس ذكر مصيبت ميكردند ماه صفر از روز اربعين تا پايان ماه و بلكه روز اول ماه بعنوان امام عسكرى عليه السلام نيز بصروت متصل عزادارى ميشد چنانكه روز 25 محرم بنام حضرت على بن الحسين و هفتم صفر به نام حضرت امام حسن عليهما السلام مجلس برپا بود. و نيز تمام روزهاى شهادت و وفات ائمه عليهم السلام در منزل ايشان سوگوارى ميشد روزهاى سيزدهم و چهاردهم و پانزدهم جمادى الاولى و نيز روزهاى اول و دوم و سوم جمادى الثانيه به عنوان شهادت حضرت زهرا سلام اللّه عليها مجلس عزادارى متعقد بود. علاوه، روزهاى پنجشنبه در تمامى ايام سال‌