حضرت آية اللّه العظمى آقاى گلپايگانى را ببوس و اينجانب متحيّر ماندم كه اولا در مجلس خصوصى هم اسم آقا را با لقب محترمانه مخصوص ذكر مى‌كردند و ثانيا نمى‌گفتند از طرف من دست ايشان را ببوس بلكه مى‌فرمودند سر زانوى ايشان را بجاى من ببوس.

2- يك وقتى مرجع بزرگوار فرمودند: به آقاى حقشناس سلام برسانيد اين جانب پيام سلام را خدمت آقاى حقشناس ابلاغ كردم ايشان ضمن مقابله به سلام و اظهار ارادتمندى گفتند: خدا مرا به آقاى گلپايگانى محشور گرداند.

اين نحوه اظهار ارادت و علاقمندى از يك روحانى سرشناس و بزرگ كه هزاران نفر به او عشق مى‌ورزيدند نسبت به مرجع بزرگ همچنانكه حاكى از بزرگوارى شخص است كاشف از موقعيّت بسيار عظيم و پايگاه رفيع و والاى مرجع بزرگ در نظر ايشان مى‌باشد.

بارى اينگونه مطالب را علماء بزرگ و رجال نامى حوزه‌ها و شهرستانها بسيار است امّا آنچه را بدون سابقه و طبيعى ديده و شنيده بوديم يادآورى كرديم وگرنه كسى كه درصدد باشد مى‌تواند مطالب و نكات زيادى را به دست بياورد.

مرحوم آية اللّه شهيد سيّد محمّد باقر صدر رضوان اللّه عليه در جواب تلگرافى كه مرجع بزرگوار بعد از آزادى آن مجاهد بزرگ براى ايشان كرده بودند شدت تعظيم و تجليل از مقام شامخ معظّم له را بكار برده بود و حتّى ايشان را پدر خويشتن خطاب كرده بودند.

تعظيم معظّم له از بزرگان و سعى ايشان در حفظ آثار آنان‌

يكى از سطور برجسته كتاب زندگى آن بزرگ مرد، اهتمام ايشان در تعظيم بزرگان دين از قدماء گرفته تا متأخرين است و ديگر سعى بليغى كه در بقاء نام و نشان و حفظ آثار آنان داشتند و اينك بدين مواد توجّه فرمائيد: