در طول مبارزات گذشته انجام داده‌ايد و شدايد و سختيهايى را كه تحمل كرده‌اند.

فراموش نخواهد شد مرجوّ آنكه در مظانّ استجابت دعا اين جانب را از دعاى خير فراموش نفرمائيد، از خداى تعالى عظمت اسلام و مسلمين را خواستارم.

و السلام عليكم و رحمة اللّه و بركاته‌

بتاريخ يازدهم ربيع المولود 99، روح اللّه الموسوى الخمينى‌

هنگام ورود امام از تهران به قم حضرت آية اللّه العظمى گلپايگانى تا مسجد امام حسن كه در مدخل شهر قم است به استقبال رفتند.

از دخالت در امور جز به نحو ارشاد و رهنمود دادن و خير خواهى كردن- خوددارى كردند و براى حفظ موقعيت امام جمعه براى گلپايگان كه زادگاهشان بود نيز خوددارى ميكردند و آنرا واگذار به نصب امام ميكردند كه شنيدم امام فرموده بودند:

ايشان تعيين بكنند، من نصب مى‌كنم.

در كسالت قلبى كه براى مرحوم امام دست داد و ايشان را منتقل به تهران كردند مرجع بزركوار اعلانيه‌اى بامضاء خودشان- نه دفترشان- براى اقامه مجلس دعا صادر كردند و در مسجد اعظم قم براى سلامت ايشان به دعا و انابه نشستند.

يك بار هم براى حالپرسى از ايشان از قم به تهران رفتند و در بيمارستان با هم ملاقات نمودند.

وقت ديگر براى حالپرسى از ايشان يا موضوع ديگرى خواسته بودند از قم به ايشان تلفنى صحبت كنند. براى اين موضع تفأل به قرآن كريم زده بودند اين آيه كريمه آمده بود كه شايد در تفألها و استخاره‌ها از نظر مناسبات كم‌نظير باشد:

قال سنشدّ عضدك باخيك و نجعل لكما سلطانا فلا يصلون اليكما بآياتنا