بوده‌اند و در تشكيل آن نقش به سزائى داشته‌اند، نويسنده تاريخ حوزه در عصر مؤسس آن، مى‌نويسد: رئيس و بزرگ كارگزاران و هم ناظر امور طلاب و طرف شور آيت اللّه [مرحوم آقاى حائرى‌] حاج ميرزا مهدى بروجردى است ... حاج ميرزا مهدى در سال 1300 ه ق در بروجرد به دنيا آمد، پدرش حاج ميرزا محمود از خانواده اشراف آن سرزمين بوده، خود مدتى نزد آقا شيخ حسين مجتهد و ملا عبد العظيم درس خوانده و در انقلاب و تهاجم الوار، عزيمت سلطان‌آباد عراق كرده و آنجا در درس آقا نور الدين اراكى حضور مى‌يافت ... جناب ايشان علاوه از اطلاعات مسائل فقهى كه در آن تبحرى كامل دارند، سخت با فطانت و علاوه دبير و منشى زبردستى هستند و امروز تمام مراسلات و استفتائآت به دست معزّى اليه انجام‌پذير است‌[1]. آقاى واعظزاده خراسانى يكى از شاگردان آيت اللّه العظمى گلپايگانى قدّس سرّه در ضمن مقاله‌اى مى‌گويند: مرحوم حاج ميرزا مهدى بروجردى سالها در اداره حوزه از جانب مرحوم حائزى نقش داشت و آراء اصلاحى خود را در جزواتى به نام (درد بى درمان و مستمندان) نشر داده است‌[2].

آن عالم بزرگوار در جمادى الثانى 1388 ه ق در سن 88 سالگى‌

[1]- آئينه دانشوران، 1353 ق، ص 20.

[2]- يادنامه استاد شهيد مطهرى، تهران: انتشارات صدرا، ص 341.