چنانكه ذكر د در ساله 1319 ه ق به هنگام وضع حمل فرزند بعدى، براثر زايمان غير طبيعى از دنيا رفته‌اند، خداوند در پى توسل پدر به امام رضا عليه السّلام در دو نوبت دو فرزند پسر به او عطا مى‌فرمايد كه اولين آن دو، حضرت آيت اللّه العظمى گلپايگانى قدّس سرّه بوده‌اند و بعد از مدتى همسر آن سيد بزرگوار باردار مى‌شوند ليكن به هنگام تولد فرزند دوم، مادر و پسر هردو از دنيا مى‌روند، مرحوم آقاى سيد محمد باقر موسوى پدر معظم له از اين بانوى محترمه گويا هشت پسر داشته‌اند كه همگى فوت كردند و دختران متعدد هم داشته‌اند، بعد از درگذشت همسر خود با زنى ديگر در همان منطقه ازدواج كرده و آن زن نسبت به آيت اللّه العظمى گلپايگانى قدّس سرّه بسيار مهربان بوده و معظم له اين نكته را ذكر مى‌كردند و از احسان و نوازشهاى او ياد مى‌نموده‌اند و ذكر مى‌كردند، همسر دوم مرحوم سيد محمد باقر يك دختر داشته‌اند كه آنهم بعد از درگذشت پدر به فاصله كمى از دنيا رفته‌اند[1]. بدين ترتيب آيت اللّه العظمى گلپايگانى قدّس سرّه در سه سالگى مادر و در نه سالگى پدر را از دست مى‌دهند[2].

[1]- على كريمى جهرمى، پيشين، ص 14.

[2]- محمد واعظزاده خراسانى، زندگينامه آيت اللّه العظمى گلپايگانى قدّس سرّه، مشكوه، شماره 40، پائيز 1379.