اصفهانى و سيد محمد فشاركى استفاده كامل برده و در درس سيد فشاركى با آيت اللّه حائرى آشنا مى‌شود و صميميتى خاص بين اين دو بزرگوار حاصل مى‌شود[1]، وى صاحب كتاب «نقد فلسفه داروين» و «وقاية الأذهان» مى‌باشد، ايشان طبق درخواست آيت اللّه حائرى در مدرسه فيضيه قم مشغول تدريس مى‌شود، در اين مدت آيت اللّه العظمى گلپايگانى قدّس سرّه در درس ايشان شركت مى‌كرده‌اند. آن مرد بزرگ در 24 محرم الحرام سال 1362 از دنيا مى‌رود.

3- آيت اللّه العظمى حاج ميرزا حسين نائينى قدّس سرّه‌

آيت اللّه نائينى از جمله اساتيد مقطعى آيت اللّه العظمى گلپايگانى قدّس سرّه مى‌باشد كه در سال 1277 ه ق در نائين متولد شده و از اعاظم علماء شيعه و از اكابر محققين به شمار مى‌رود، معظم له از شاگردان ميرزاى بزرگ شيرازى، آخوند خراسانى و سيد محمد فشاركى مى‌باشد وى داراى آثارى همچون كتاب «تنبيه المله و تنزيه الامة» و «كتاب الصلاة» و «فوائد الاصول» مى‌باشد، آيت اللّه طالقانى در مقدمه كتاب تنبيه المله در شرح حال ايشان مى‌نويسد: «علاوه بر قدرت فكرى و نبوغى كه در اصول و فقه داشته در فلسفه و كلام و اجتماعيات صاحب نظر و در خط و ربط و ادبيات، اديب بود، با

[1]- محمد حسين آقابزرگ تهرانى، پيشين، ج 2، ص 748.