5- احرام بايد از ميقات باشد و محلى را كه انسان از آن محل محرم مى‌شود بايد ميقات بودن آنجا را احراز نمايد و ثابت ميشود ميقات بودن محلى به يقين خود انسان يا بدو شاهد عادل و با نبودن اينها ثابت ميشود بگفته اهل اطلاع كه قول آنها موجب وثوق باشد بلكه همين اندازه كه موجب مظنّه بشود كافى است.

6- اگر دو شاهد عادل شهات دادند كه فلان مكان ميقات است يا از قول اهل اطلاع اطمينان به ميقات بودن محلى حاصل شد تفحص و تفتيش زيادتر براى تحصيل يقين لازم نيست.

7- اشخاصى كه از طرف شام بعمره ميروند به ميقات (جحفه) و كسانيكه از طرف يمن مى‌آيند به ميقات (يلملم) و كسانيكه از جانب عراق مشرف ميشوند به ميقات (وارى عقيق) و اشخاصى كه از طائف مى‌آيند به (قرن المنازل) برخورد مينمايند پس هر دسته وقتى به محل ميقاتى كه در مسير آنها است برسند بايد از آنجا محرم شوند.