افّ باد بر هر مسلمانى كه هر هفته يك روز را براى شناخت امر دين خود و پرسش از آن قرار ندهد.

(بحار الانوار ج 1 ص 176 ح 44)

و همچنين فرمود:

كسى كه يك مسئله ياد بگيرد خداوند متعال در قيامت هزار گردن‌بند از نور به گرد ن او مى‌آويزد و هزار گناه او را مى‌بخشد و براى او شهرى بنا مى‌كند و به اندازه هر موئى در بدن او ثواب حج و عمره مى‌نويسد.

(عوالم- العقل و العلم. ص 130 ح 9)

و امام باقر عليه السلام هم فرمود:

اگر جوانى از شيعه به نزد من آورده شود كه درصدد فهم و فراگيرى احكام دين خود نباشد او را تنبيه دردناك مى‌كردم.

(سفينة البحار ج 1 ص 680 باب شبب)

و امام صادق عليه اسلام نيز فرمود:

راستى دوست مى‌دارم كه با تازيانه بر سر اصحابم زده شود تا احكام دين خود را فرا بگيرند و بفهمند.

(اصول كافى ج 1 ص 31 ح 8)

محقّق بزرگوار مرحوم نائينى از شيخ انصارى رحمة اللّه عليه نقل نموده كه در رساله عمليه خود حكم فرموده به فسق كسى كه تعلّم (يادگيرى) مسائل مورد ابتلاء را ترك كند و در صدد يا گرفتن آنها نباشد.

(اجود التقريرات باب مقدمه واجب ص 158)

و طبق فتواى مراجع معظّم تقليد: مسائلى را كه انسان غالبا به آنها احتياج دارد واجب است ياد بگيرد.

(توضيح المسائل امام مسئله 11)

(توضيح المسائل گلپايگانى مسئله 11)

(توضيح المسائل خوئى مسئله 11)

(توضيح المسائل اراكى مسئله 11)