مشمول‌] رحمت خود گرداند[1].

هذا آخر الاحاديث «الاربعين» و الحمد للَّه ربّ العالمين، و صلّى اللَّه على محمد و آله الطيّبين الطاهرين قدتمّ الأربعين في يوم الأحد ثمانية عشر من شهر ذي الحجّة الحرام من سنة إثنتين و ثمانين و سبعمائة من الهجرة النبويّة المصطفويّة، و على آله و أولاده، و على أصحابه ألف ألف من التحيّة آمين ربّ العالمين.

اينجا پايان «چهل حديث» است. و شكر و سپاس از آن پروردگار جهانيان است و درود و سلام خدا بر محمّد و اهل بيت طيّب و پاكيزه‌اش باد. نگارش اين كتاب در روز يك شنبه، 18 ماه ذى حجّه، سال 782 از هجرت پيامبر برگزيده 6 پايان يافت. هزاران تحيّت و درود بر آل و اولاد و اصحابش باد. آمين يا ربّ العالمين ترجمه اين كتاب شريف و ارزشمند در روز دوشنبه 13/ 9/ 1374 مطابق با 11 ماه رجب سال 1416 هجرى قمرى به پايان رسيد. و الحمد للَّه ربّ العالمين.

[1]- بديهى است آنچه انسان را مشمول اين همه پاداش در مقابل اداى اين گونه نمازهاى مستحبّى مى‌گرداند، آن نمازى است كه با عقيده و ايمان و سپس با عمل صالح همراه باشد، به عبارت ديگر بين اين عمل مستحبّى و ساير اعمال او هماهنگى شرعى باشد، نه اينكه از يك طرف عبادات مستحبّى بجا آورد و از طرف ديگر مشغول گزيدن اين و آن و پايمال نمودن حقوق حقّه ديگران باشد! بنا بر اين اين همه فضيلت و پاداش، مشروط به داشتن نيّتى خالص و عملى صالح و حركتى جهت دار است.