شرح حال كوتاهى از شهيد اوّل‌

نام آن بزرگوار، «محمد» فرزند «جمال الدّين مكّى»، نبطى، عاملى، جزينى، مشهور به «شهيد اوّل». او اوّل كسى است كه در ميان عالمان، به «شهيد» معروف گرديد. در سال 734 ه در يكى از روستاهاى جبل لبنان بنام «جزين» به دنيا آمد، و در ظهر روز پنجشنبه جمادى الاولى سال 786 به شهادت رسيد. دوران عمر آن شهيد 52 سال بود.

شهيد اوّل يكى از بزرگترين علماى شيعه اماميّه است كه در فقه و اصول، حديث، كلام و ادب، كم نظير است. او نزد اساتيدى مانند: پدرش جمال الدّين مكّى و رضى الدّين حلّى، سيّد ضياء الدّين عبد اللَّه حسينى حلّى، سيّد مهنّا بن سنان مدنى، فخر المحقّقين فرزند علّامه حلّى و ديگران تلمّذ نموده و در شمار يكى از بزرگترين عالمان و فقيهان امامى در آمد. اواخر عمرش را در شام و لبنان گذرانيد و در همان جا به فتواى قاضى برهان الدّين مالكى و عباد بن جماعه شافعى بعد از يك سال حبس در قلعه دمشق به فرمان فرمانرواى شام، او را به سال 786 با شمشير به قتل رساندند و جسدش را بردار كرده و سنگسار نمودند و سپس سوزاندند! به همين سبب به «شهيد اوّل» معروف شد.

تأليفات شهيد اوّل‌

از شهيد اوّل آثار بسيار ارزنده‌اى در موضوعات مختلف: فقه، اصول، حديث، كلام، شعر و ادب و ديگر علوم اسلامى بر جاى مانده است كه مهمترين آنها عبارتند از:

1- اللّمعة الدّمشقيّه، 2- الدّروس الشّرعيّه في الفقه الاماميّه، 3- البيان.

4- غاية المراد في شرح نكت الارشاد، 5- ذكرى الشّيعة في احكام الشّرعيّة،