فقال له: يا رسول اللَّه إنّي عجلان على ظهر سفر.

فقال له الأنصاري: إنّي قد أذنت له يا رسول اللَّه.

فقال له رسول اللَّه 6: إن شئت سألتني، و إن شئت نبّأتك.

فقال: نبّئني يا رسول اللَّه.

قال: جئت تسألني عن الصّلاة، و عن الوضوء، و عن الرّكوع، و عن السّجود.

فقال: أجل، و الّذي بعثك بالحقّ ما جئت أسألك إلّا عنه.

فقال له رسول اللَّه 6: أسبغ الوضوء، و املأ يديك من ركبتيك، و عفّر جبينك في التّراب، و صلّ صلاة مودّع‌[1].

خرّجه ابن أبي عمير، عن معاوية و رفاعة، و لم يذكر الوضوء.

حديث 15-

از امام باقر 7 روايت شده كه فرمود: مردى از بنى ثقيف و مردى از انصار نزد رسول خدا 6 آمدند. مرد ثقفى گفت: اى پيامبر خدا! حاجتى دارم.

پيامبر به ثقفى گفت: برادر انصارى تو بر تو پيشى دارد. ثقفى گفت: اى رسول خدا! من با شتاب آماده سفرم.

انصارى گفت: اى پيامبر خدا! من به او اجازه دادم [كه بر من پيشى گيرد] پيامبر اكرم 6 فرمود: اگر خواستى بپرس، و اگر خواستى آگاهت گردانم.

انصارى گفت: آگاهى كن اى رسول خدا.

فرمود: آمده‌اى تا در باره نماز، وضو، ركوع، و سجود از من سؤال كنى.

انصارى گفت: آرى، سوگند به كسى كه تو را بحقّ برانگيخته است، جز براى اين‌

[1]- الكافى: 4/ 261، ح 37.