موجب دفع عده‌اى به عده ديگر مى‌شود، كيفر مى‌بينند و شواهد تاريخى مانند بلائى كه بر قوم نوح، عاد، ثمود، لوط و فرعونيان نازل گشت و به كرّات در قرآن به اين مصائب اشاره شده است را در نظر بگيرند و از آنها عبرت گرفته و پند بياموزند.

همان طور كه در دعاى كميل آمده است كه:

و لا يمكن الفرار من حكومتك‌

انسانها باور كنند كه از حكومت خدا فرار كردن ممكن نيست، نه از لحاظ مكان و نه از لحاظ فرمان، پس به عقل دريابند كه بهترين راه براى نجات از مجازات، اطاعت فرامين خداوندى است كه هم بخشنده است و هم مهربان، هم حكيم است و هم عليم و نبايد از حلم و بردبارى خدا كه مجازاتها را به تأخير مى‌اندازد سوء استفاده كرد و اسب سركش نفس را در ميدان زندگى، به جولان درآورد به تصور اين كه حسابى در كار و عقابى در پى نيست.

2- أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَ لَمَّا يَأْتِكُمْ مَثَلُ الَّذِينَ خَلَوْا مِنْ قَبْلِكُمْ مَسَّتْهُمُ الْبَأْساءُ وَ الضَّرَّاءُ وَ زُلْزِلُوا حَتَّى يَقُولَ الرَّسُولُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ مَتى‌ نَصْرُ اللَّهِ أَلا إِنَّ نَصْرَ اللَّهِ قَرِيبٌ‌ (بقره- 214) مى‌پنداريد كه به بهشت خواهيد رفت؟ و هنوز آنچه بر سر پيشينيان شما آمده، بر سر شما نيامده؟ به ايشان سختى و رنج رسيد و متزلزل شدند آنجا كه پيامبر و مؤمنانى كه با او بودند، گفتند: پس يارى خدا كى خواهد رسيد؟ بدان كه يارى خدا نزديك است.

از اين آيه مى‌فهميم كه:

الف- بهشت خدا به ارزانى و آسانى و پيش از امتحان بدست‌