رسيده است، و او كه عمل پادشاه قبل از خود را از ظلم و ستم به مردم ديده بود، رفتارى متواضعانه داشت و در برابر خداوند بزرگ خاضع و خاشع شده و در بين مردم با عدالت رفتار مى‌كرد، باز هم، چنين شد كه مى‌بينى! خداوند عمل او را براى پاداش اخروى حفظ كرد، آنگاه اشاره به كاسه سر ذو القرنين كرد و گفت:

اين جمجمه نيز گويا چنين خواهد شد، پس ببين چه مى‌كنى! ذو القرنين از او خواست كه آيا مايلى همراه من، برادر و مشاور و وزير من- و در آنچه از مال دنيا خداوند مرحمت كرده است- شريك من باشى؟ گفت: من و تو در يك جا جور نمى‌آييم، و اساسا نمى‌توانيم يك جا باشيم، ذو القرنين پرسيد: چرا؟ گفت: براى اينكه تمام مردم با تو دشمن و با من دوست خواهند بود! پرسيد: چرا؟ گفت با تو- به خاطر داشتن قدرت، و مال دنيا دشمن بوده و من چون اينها را پذيرا نيستم، و نيازمند و بى‌چيزم، كسى دشمن من نخواهد بود، مى‌گويند: ذو القرنين با تعجّب در حالى كه موعظه شده بود، از آنجا برگشت.

[متن عربى‌] نكوهش توانگرى و ستايش تنگدستى‌

1- شاعره پارسى گو در اين باره گويد:

2- الأكثرون هم الأقلّون يوم القيامة إلّا من قال: هكذا و هكذا عن يمينه و عن شماله و قدّامه و خلفه و قليل ما هم.

- شايد منظور حضرت از اين سخن انفاق و بخشش اموال باشد- م.

- و ما سرّنى أن يكون لى مثل احد انفقه في سبيل اللَّه ثمّ أموت يوم أموت و لا أترك منه قيراطين.

- يا أبا ذرّ أنت تريد الأكثر و أنا اريد الأقل.

3- شرار أمّتى الذين غذوا بالنعيم و نبتت عليه أجسامهم.

4- من أسف على دنيا فاتته اقترب من النّار مسيرة شهر.

5- من احبّ دنياه و سرّ بها ذهب خوف الآخرة من قلبه.