مختلف آنها سوار شوند، شكمهايى دارند كه با اندك سير نگردد و نفسهايشان به زياد هم قانع نيست، در حالى كه دنيا را مأواى خود قرار داده و راحتى را در آن مى‌جويند دنيا را پروردگار خود شمارند نه پروردگار جهان را، از انجام فرمان خدا خوددارى، و از هواى نفس پيروى كنند بنا بر اين فرض مؤكّد از جانب محمد بن عبد اللَّه 6 بر كسانى كه آن زمان را- از نسلها و فرزندان فرزندان- درك مى‌كنند اين است كه: بر آن گروه سلام ندهند، از مريضهايشان عيادت نكنند، و از جنازه‌هايشان تشييع نكنند و بزرگانشان را احترام نكنند، و هر كس اين كارها را بكند، بر نابودى اسلام كمك كرده است (8). آن بزرگوار فرمود: دنيا را به اهل دنيا واگذاريد، و هر كس از دنيا بيش از مقدار نيازش برداشت كند، ناخودآگاه دست به نابودى خود زده است (9).

و نيز آن گرامى فرمود: فرزند آدم، پيوسته مى‌گويد: مال من، مال من! آيا مال و ثروتت از اين سه حالت بيرون است؟ آنچه را صدقه دادى ذخيره كردى، آنچه را خوردى، از بين بردى و آنچه را پوشيدى كهنه كردى (10)!! مردى عرض كرد: يا رسول الله 6، نمى‌دانم چرا من مردن را دوست ندارم؟ فرمود: آيا ثروت و مالى دارى؟ عرض كرد: آرى. فرمود: بنا بر اين آن مال را پيش از خود بفرست! زيرا كه دل انسان همراه مال اوست، اگر پيش از خود فرستاد، دوست خواهد داشت كه خود نيز بدان بپيوندد، اما اگر باقى گذاشت، دوست دارد كه خود نيز با آن بماند (11).

و آن بزرگوار فرمود: دوستان فرزند آدم سه چيز است: اوّلى او را تا زمان قبض روحش همراهى مى‌كند، دوّمى تا قبرش، و سوّمى تا روز قيامتش، اما آن كه تا زمان قبض روحش همراه است، مال و ثروت اوست، و آن كه تا قبرش در پى اوست، خانواده اوست، و آن كه تا روز قيامت بهمراه اوست، عمل وى است (12).

حواريّون به عيسى (ع) عرض كردند: چگونه است كه شما روى آب راه‌