عليه خروج كند و در خدمت آن حضرت طلب خون آن حضرت كنند كه صلوات الهى بر همه باد، بگردان از جهة من در خوردن اين تربت شفايى عظيم از هر دردى، و ايمن گردان مرا از هر خوفى و عزيز گردان مرا بعد از خوارى، و به سبب اين روزى مرا فراخ گردان و بدن مرا از هر مرضى صحيح گردان و بعد از برداشتن: انا أنزلناه بر آن بخوان و بعضى از اصحاب گفته‌اند كه چون احاديث متواتره وارد شده است كه كل حرامست و از آن استثنا شده است خاك آن حضرت مشروط است به دعا در وقت برداشتن و خوردن و اگر در بعضى از روايات شرط نشده باشد مى‌بايد كه به مقيّد عمل نمايند و مطلق را حمل كنند بر مقيد تا حلال باشد خوردن و يا آن كه بعد از دعا بى دغدغده خوبست و بدون دعا جزم نداريم در حليت پس بايد كه بدون دعا جايز نباشد خوردن و ظاهر اخبار آنست كه كمالش مشروط است باين دعاها و احوط آنست كه در وقت برداشتن و خوردن همه دعاهاى منقوله را بخواند بى‌دغدغه باشد، و بهتر آنست كه از حوالى روضه خاك رست بردارند و هفت مثقال بكشند و در وقت برداشتن دعا بخوانند و هر هفت مثقال را در كيسه كنند و در زير فروش متّصل به ضريح مقدس بگذارند و اگر چند شبانه رور بر آن بگذرد بهتر است و چون از اينجا بردارد دعاها را مرتبه ديگر بخواند و در وقت خوردن اندكى بخورد با دعا قبل از تناول و بعد از آن آية الكرسى بخواند و مى‌بايد كه قصدش شفا باشد، و بعضى تجويز نموده‌اند خوردن آن را از جهة رفع امراض معنويه كه بدترين امراض است مثل تكبّر و عجب و ريا و حقد و بغض و امثال اينها و ظاهرا بد نباشد، و احوط آنست كه اگر مرض ظاهرى نداشته باشد نخورد و اگر مرض ظاهر داشته باشد بقصد شفا از همه امراض صورى و معنوى و ظاهرى و باطنى بخورد و در گل مختوم دغدغه‌