مى‌شدند تا آن كه همه رفتند مگر اهل بيت صلوات اللَّه عليهم و پنجاه و چند كس كه ماندند، و به سبب ملازمت آن حضرت صلوات اللَّه عليه با على درجات شهادت رسيدند و ظاهرا بعضى از روات نقل بالمعنى كرده باشند.

حمد خداوندى را سزا است كه ايشان را در آتش جهنم جا داد و در بد جائى وارد شدند و بد جائى شد محل ورود ايشان، و جميع محامد مخصوص خداونديست كه پروردگار عالميان است، و صلوات الهى بر تو باد يا ابا عبد اللَّه من به نزد حق سبحانه و تعالى از مخالفان تو بيزارم و خداى تعالى بر من گواه شد كه من از اين جماعت بيزارم و من گواهى مى‌دهم نزد حق سبحانه و تعالى كه من از كسانى كه مخالفت كردند ترا بيزارم.

پس بيا به نزد على اصغر كه نزد پاى حضرت مدفون است، و مى‌گويى كه سلام الهى بر تو باد اى فرزند رسول خدا اى فرزند امير المؤمنين اى فرزند حسن و حسين، كه عم را پدر خوانده است تغليبا مثل حسنين يا آن كه عم بمنزله پدر است خصوصا عمى كه امام باشد كه ائمه سبب بقاى ابدى‌اند چنانكه پدر سبب وجود فرزند است، و اخبار بسيار وارد شده است كه نبى و امام را والدين خوانده‌اند معصومان صلوات اللَّه عليهم.

سلام الهى بر تو باد اى فرزند خديجه كبرى و فاطمه زهرا، صلوات الهى بر تو باد همه درودها بر تو باد، همه رحمتهاى الهى بر تو باد، لعنت خدا بر قاتلان تو باد كه تيرها و نيزها و شمشيرها بر تو زدند، لعنت خدا بر كسى كه ترا شهيد كرد و به آن كه سبب بود مانند ابو بكر و عمر و عثمان و معاويه و يزيد و عبيد اللَّه بن زياد و اتباع ايشان، لعنت خدا بر كسى باد كه ترا شهيد كرد مانند عمر بن سعد و اتباع او، لعنت خدا بر كسى باد كه مباشر قتل تو شد، من نزد حق سبحانه و تعالى از او بيزارم به سه معنى كه گذشت، سلام‌